Η παρούσα ανθολογία με τους ερωτικούς στίχους τού Γιάννη Κοντού εκδίδεται 10 χρόνια μετά τον θάνατό του και έρχεται να φωτίσει την πλευρά του εκείνη που τον έκανε αγαπητό μέχρι και σήμερα, ειδικά στους νέους: τον τρυφερό του χαρακτήρα. Ο Γιάννης Κοντός ταξίδεψε κυρίως στην πόλη (Αθήνα) και σε δωμάτια, πραγματικά ή φανταστικά. Σκηνοθέτησε τόσο το έργο όσο και τη ζωή του με τα υλικά της καθημερινότητας. Η ποίησή του είναι γεμάτη από τα σώματα και τα μέρη τους: ώμους, λαιμούς, χέρια, στόματα, μάτια, μαλλιά, φλέβες. Αλλά και από όσα εκπέμπουν τα σώματα: χαμόγελα, αναπνοές, λόγια, φωνές, ίχνη, φιλιά, αγκαλιές, ψιθύρους, ομιλίες. Στόχος της έκδοσης (και του ανθολόγου) είναι το βιβλίο αυτό να διαβαστεί και να χαριστεί από ερωτευμένο σε ερωτευμένο. Η θάλασσα τα σκεπάζει όλα, και κολυμπάμε ήδη στο πέλαγος. Όμως όταν σε βλέπω ανθίζω. Το καμένο ξύλο πετά φύλλα. Λες και δεν ξέρω πού είμαι και σε φιλάω απελπισμένα, λες και φεύγω για πόλεμο.