Σκοπός του παρόντος τόμου είναι να παρουσιάσει τα ζητήματα που απασχολούν την οικονομική σκέψη και θεωρία και γενικότερα τη σύγχρονη οικονομική ζωή. Το μεγάλο ενδιαφέρον για την ερμηνεία των οικονομικών φαινομένων προέρχεται από τη στενή σχέση που έχει η οικονομία με τη βελτίωση της κοινωνικής ευημερίας. Ο τρόπος με τον οποίο η οικονομική επιστήμη προσπαθεί να οργανώσει τον κόσμο που εξετάζει υπήρξε ανέκαθεν σημείο έντονης διαφωνίας και κριτικής. Από τη μια πλευρά βρίσκονται όσοι πιστεύουν ότι η οικονομία χρησιμοποιεί μια τυποποιημένη μαθηματική μέθοδο που δεν ταιριάζει στις κοινωνικές επιστήμες, αφού στερεί από την ανάλυση τη σφαιρική και ολιστική κατανόηση που πρέπει να έχουν οι κοινωνικές επιστήμες. Από την άλλη πλευρά βρίσκονται οι υπέρμαχοι της μαθηματικοποίησης και της τεχνικής ανάλυσης. Η οικονομία πρέπει να αντιλαμβάνεται με σαφήνεια και να ορίζει με ακρίβεια το υπό εξέταση αντικείμενο, ώστε αφενός να μην αφήνει παρερμηνείες που σχετίζονται με τα θεωρητικά μοντέλα της και αφετέρου να μπορεί να μετράει την ισχύ των προτάσεών της. Συνολικά, ο τρόπος με τον οποίο η οικονομική επιστήμη ερμηνεύει τον οικονομικό κόσμο οφείλει να είναι τεχνικός, όχι όμως ως αυτοσκοπός, αλλά ως μέσο. Η αδυναμία σύνθεσης των προτάσεων της οικονομικής πολιτικής με αυτές της πολιτικής επιστήμης μάλλον αποστερεί από την πρώτη τη δυνατότητά της να κατανοεί τον κόσμο που η ίδια θέλει να ερμηνεύσει.