Αντικείμενο της μελέτης αυτής αποτελεί η μεταφραστική προσέγγιση της Αντιγόνης του Σοφοκλή από τον Δ. Ν. Μαρωνίτη με στόχο αφενός να χαρτογραφήσουμε τις ερμηνευτικές προκλήσεις που θέτει το έργο και αφετέρου να ανιχνεύσουμε αν υπάρχει συστηματικότητα στις επιλογές του μεταφραστή, δηλαδή αν υπάρχει μια συγκροτημένη μεταφραστική ποιητική. Μέσω της περιγραφικής προσέγγισης των μεταφραστικών λύσεων και στρατηγικών που επέλεξε ο Μαρωνίτης για να αντιμετωπίσει τα ειδικά μεταφραστικά προβλήματα του έργου επιχειρούμε να ανασυστήσουμε την μεταφραστική του μέθοδο. Η συγκριτική μελέτη της απόδοσης των βασικών συντεταγμένων του έργου, όπως εκφράζονται μέσα από το λεξιλόγιο της φρόνησης, της συγγένειας (φιλία), της θρησκείας και της πολιτικής εξουσίας, και σε άλλες μεταφράσεις αποσκοπεί στο να φωτίσει την μεταφραστική πρακτική του Μαρωνίτη και να αναδείξει την σύνδεση μετάφρασης και ερμηνείας. Συνεπώς, η μελέτη αυτή συνιστά ένα δείγμα φιλολογικού υπομνηματισμού προτείνοντας παράλληλα έναν εναλλακτικό τρόπο προσέγγισης των κειμένων στη διδακτική πράξη μέσω της χρήσης των πολλαπλών μεταφράσεων στη σχολική τάξη.