Πού θα μας πάει το καράβι αυτή τη φορά; Ως πού θα μας ταξιδεύσει αυτή η -λαξευμένη στο χέρι- καραβέλα που χαϊδεύει τα κύματα; Πού θα τη φέρουν οι αληγείς άνεμοι του Ισημερινού και τα ρεύματα που γεννιούνται στα σπλάχνα του Ωκεανού; Ο καπετάνιος αποφασίζει πού θα πάει το καράβι, αλλά ο παραμυθάς θα αποφανθεί τελικά πού πήγε ή πού έφτασε… Και αυτή τη φορά, ο Δημήτρης Σαρρής, θα μας ταξιδέψει στη Λατινική Αμερική! Αφηγητής μας στη μακρινή αυτή πλεύση, το Ουιραπουρού, ένα μικρό πουλί, το «μαγεμένο πουλί», με τον κοκκινωπό λαιμό και τις λευκές κηλίδες, που στολίζει αέναα με το τραγούδι του τα δάση της Αμαζονίας και εξευγενίζει τις ψυχές. Με ανθρώπινη λαλιά, λοιπόν, θα μας τραγουδήσει για τους τόπους που είδε και για όλα όσα άκουσε. Απ’ αυτή τη σαγηνευτική ήπειρο, με τα αμέτρητα χρώματα, διαλέκτους και εικόνες, την ποικιλία των καρπών και τα πάθη των ανθρώπων, το καταφύγιο ανομολόγητων μυστικών και πόθων. Σε αυτή την τεράστια γλώσσα γης που βρέχεται από έναν ωκεανό χωρίς τέλος, θα αποβιβαστούμε νοερά κι εμείς, για να μας αφηγηθούν τα δέντρα, τα ζώα και οι κάτοικοι, οι βράχοι και τα αθάνατα βουνά, οι ευάλωτοι αμμόλοφοι και οι κινούμενοι παγετώνες τη δική τους ιστορία... Γιατί το καλύτερο ταξίδι, είναι αυτό που έχουμε φανταστεί. Και στο δεύτερο βιβλίο του (το πρώτο κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις μας με τίτλο Το τραγούδι του Γκριό: Παράθυρο με θέα την Αφρική), ο Δημήτρης Σαρρής μέσα από 16 γοητευτικά διηγήματα αποτυπώνει όλα τα χρώματα μιας ηπείρου-έμπνευσης, της Λατινικής Αμερικής αυτή τη φορά, γράφοντας με λέξεις για όλα όσα είδαν τα μάτια, για όλα όσα κατέγραψε ο νους, για όλα όσα αφουγκράστηκε η καρδιά ενός σύγχρονου ταξιδευτή… Το ταξίδι έχει πολλές στάσεις: Κόστα Ρίκα, Ελ Σαλβαδόρ, Μεξικό, Ελντοράντο, Νησί του Πάσχα, Κολομβία, Βενεζουέλα, Χιλή, Γη του Πυρός, Αργεντινή… Έχει και πολλές γεύσεις, εμπειρίες, εικόνες: ένα ολόφρεσκο σεβίτσε με θαλασσινά, τον αργόσυρτο χορό ενός βραδύποδα στο δάσος, τη μυθική πόλη του μεγάλου βασιλιά Πακάλ στις όχθες του ποταμού Νουτουτούν, την ταπεινή ιστορία του Μαουρίσιο, του καπετάνιου-ξεναγού σε μια βαρκάδα εκεί που η Φύση ακόμη κάνει κουμάντο, μια έναστρη βραδιά εξομολογήσεων στον οικισμό από αλάτι του Ουγιούνι, το αέναο κυνήγι του Ουιραπουρού, του μαγεμένου πουλιού, που όποιος το αναζήτησε χάθηκε για πάντα στο δάσος…