Άραγε, μετά από δισεκατομμύρια χρόνια -εκείνη τη μακάβρια εποχή- λίγο πριν το Σύμπαν μας καταλήξει, ψυχρό και σκοτεινό, στο παντοτινό τέλος του, θα μπορούσε η ανθρωπότητα να δραπετεύσει μετοικώντας σε ένα άλλο, γειτονικό σύμπαν; Οι "Παράλληλοι κόσμοι" είναι ένα διαστημικό ταξίδι στα πέρατα της φαντασίας, ένα εκθαμβωτικό πορτρέτο της θυελλώδους επανάστασης που σαρώνει το τοπίο της σημερινής κοσμολογίας. Το Σύμπαν μας μοιάζει με κοσμική φυσαλίδα που αναδεύεται αιώνια μέσα σε έναν ωκεανό από σύμπαντα-φυσαλίδες. Ποια είναι η μοίρα της; Μήπως η εξαφάνισή της σημάνει το τέλος του δικού μας Σύμπαντος; Γύρω της -σε απόσταση χιλιοστών- γίνονται συνεχώς Μεγάλες Εκρήξεις, μέσα από τις οποίες γεννιούνται νέα, παράλληλα (με το δικό μας) σύμπαντα. Η ιδέα των παράλληλων Κόσμων και η θεωρία χορδών που ερμηνεύει την ύπαρξή τους, αντιμετωπίζονταν κάποτε με καχυποψία, ενώ οι επιστήμονες που την υπερασπίζονταν θεωρούνταν μυστικιστές, τρελοί ή τσαρλατάνοι. Σήμερα, οι φυσικοί την υποστηρίζουν με πάθος, και μάλιστα υιοθετούν την πρόσφατη εκδοχή της, τη θεωρία-Μ, ως τη μόνη σωστή θεωρία, την πιο κομψή και απλή απάντηση στο ύψιστο ερώτημα: "Τι υπήρχε πριν από το Big Bang;" Στους "Παράλληλους κόσμους", ο διεθνώς αναγνωρισμένος θεωρητικός φυσικός Μίκιο Κάκου -ένας συγγραφέας προικισμένος με το χάρισμα να κάνει χειροπιαστές τις πιο αιθέριες ιδέες- μαγεύει τον αναγνώστη με μια φουτουριστική περιπέτεια, όπου πρωταγωνιστής είναι η θεωρία-Μ και η καταλυτική ερμηνεία που προτείνει για τη μοίρα του Σύμπαντος. Ζούμε τη χρυσή εποχή της φυσικής: τα διαστημικά τηλεσκόπια δίνουν απίστευτες εικόνες του Σύμπαντος (ακόμη και στις πιο πρώιμες στιγμές του). Η κβαντική μηχανική, η σκοτεινή ύλη, οι υπερχορδές και οι κρυφές διαστάσεις του χώρου, κρατούν ερμητικά κλειστά τα μυστικά του Κόσμου. Μια ολοκαίνουρια κοσμολογική εικόνα ανατέλλει, ενώ η πραγματικότητα στο Σύμπαν είναι πιο απίθανη ακόμη κι από την πιο "τραβηγμένη" επιστημονική φαντασία.