Για µια στιγµή χθες βράδυ, για µια νανοστιγµή, πρόλαβα κι άκουσα να βρυχώνται λαίµαργα τα αχόρταγα σαγόνια της σιωπής, καθώς µασούλαγαν χέρια, πόδια, όρκους και στιγµές...