Μέσα στις κατακόμβες του κάστρου του Πόρτο Παλέρμο, στις όχθες του Ιουνίου, πολύ κοντά στην Κέρκυρα, κατά την περίοδο της σταλινικής Αλβανίας, διακόσιοι άνθρωποι, γέροι, παιδιά, άντρες και γυναίκες, φυλακίστηκαν και απομονώθηκαν στο απόλυτο σκοτάδι. Το μόνο τους λάθος ήταν ότι οι δικοί τους ύψωσαν το ανάστημά τους ενάντια στη δικτατορία. Αυτό το βιβλίο αποτελεί φόρο τιμής για όλους εκείνους που βίωσαν αυτήν την κόλαση - για τον “λαό του Δάντη” θα μπορούσαμε να πούμε μεταφορικά - αλλά επίσης αποτελεί ένα ποιητικό ορατόριο στο οποίο καθένα από τα θύματα φωνάζει τον πόνο του και τραγουδά για την ελευθερία και την ελπίδα της επόμενης ημέρας.