Αξιολογήσεις προϊόντος για Ουράνια ποδήλατα

Πόσο καιρό είχα να διαβάσω ένα βιβλίο σύγχρονου Έλληνα συγγραφέα  και να το ξαναδιαβάσω αμέσως μόλις τελείωσα την πρώτη φορά!!! Αριστοτεχνική παρουσίαση χαρακτήρων, κυρίαρχο μεταφυσικό στοιχείο που θα το ζήλευε και ο μετρ των ταινιών μεταφυσικού μυστηρίου Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, συγκρούσεις χαρακτήρων πάνω στα βασανιστικά ερωτήματα της ζωής, αδιάπτωτο χιτσκοκικό σασπένς, που σε καθηλώνει και δεν σ’ αφήνει να σταματήσεις την ανάγνωση, λεπτομερείς, φωτογραφικές  περιγραφές ( αλά Γούντι Άλεν). Ξεχνάς ότι διαβάζεις βιβλίο και νομίζεις ότι βλέπεις μια συγκλονιστική ταινία. Ο συγγραφέας των Ουράνιων ποδηλάτων διηγείται με μια υπέροχη σύγχρονη ελληνική γραφή  μια ιστορία μυστηρίου με μια ανατρεπτική in medias res  αρχή , μια αποκαλυπτική μέση και μ’ ένα καθηλωτικό τέλος.  

Πόσο καιρό είχα να διαβάσω ένα βιβλίο σύγχρονου Έλληνα συγγραφέα  και να το ξαναδιαβάσω αμέσως μόλις τελείωσα την πρώτη φορά!!! Δεν ήταν μια απλή ανάγνωση ενός ακόμα βιβλίου ΄ ήταν μια πραγματική εμπειρία.

Συνειρμικά η υπόθεση  ( διαβάζοντας την περίληψη στο οπισθόφυλλο )  με πήγε στο τέλος της δεκαετίας του 80 , όταν ως έφηβη απολάμβανα να παρακολουθώ μια αγαπημένη σειρά της ΕΡΤ , «Στο Κάμπινγκ». Η  ασυνείδητη νοσταλγία για την εποχή, οι αναφορές σε γνώριμα για μένα μέρη ( λόγω καταγωγής ) και φυσικά το στοιχείο του μυστηρίου  με προκάλεσαν  να ξεκινήσω αμέσως την ανάγνωση του βιβλίου.
Όλα  στην ιστορία  ξεκινούν όταν μια παρέα τεσσάρων 13άρηδων, ο Στάθης, ο Μιχάλης, ο Σπύρος και ο Χρήστος φεύγουν από την Πάτρα, κρυφά από τους γονείς τους, ποδηλατώντας, με προορισμό ένα κάμπινγκ στη Φοινικούντα- η παραπομπή στο Στίβεν Κινγκ ( the body- κινηματογραφική απόδοση stand by me) είναι αναπόφευκτη. Είκοσι δύο χρόνια μετά, και δέκα χρόνια από το μυστηριώδη θάνατο ενός από τους τέσσερις φίλους, αποφασίζουν να επιστρέψουν στο κάμπινγκ, για να πάρουν απάντηση στο ερώτημα που τους στοιχειώνει. Η πρόσκληση – πρόκληση για επιστροφή στο κάμπινγκ προκειμένου να βρουν απαντήσεις έρχεται μυστικιστικά.
Με αφορμή το χαμό του εφήβου και την αδήριτη ψυχολογική απαίτηση να δοθούν απαντήσεις, ο συγγραφέας με αριστοτεχνικό τρόπο παρουσιάζει τους διαφορετικούς χαρακτήρες των ηρώων του δυναμικά μέσα από τη συμπεριφορά τους και τον τρόπο σκέψης τους έτσι όπως διαμορφώθηκαν απ’ αυτά που έζησαν στο κάμπινγκ και που τους καθόρισαν ως ενήλικες. Το φάσμα της υπαρξιακής κρίσης του ανθρώπου δεσπόζει στην ιστορία, δίνεται μέσα από τη διαφορετική αντιμετώπισή του από τους τρεις  πια φίλους, οι οποίοι καθώς μεγαλώνουν και ωριμάζουν διαμορφώνουν διαφορετικές προσωπικότητες,  και αντιμετωπίζεται μέσα από το πρίσμα της ψυχανάλυσης μ ’έναν λεπτό, διακριτικό και ευαίσθητο τρόπο ( είναι έκδηλο ότι ο συγγραφέας είναι γνώστης της Ψυχολογίας – «ακούμε»  Carl Yung και Irvin Yalom ). Το μεταφυσικό στοιχείο είναι τόσο κυρίαρχο αλλά και τόσο οργανικά ενταγμένο στην ιστορία που θα το ζήλευε και ο μετρ των ταινιών μεταφυσικού μυστηρίου Μ. Νάιτ Σιάμαλαν.
Ο αναγνώστης σαν μέσα από μια κινηματογραφική κάμερα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τα φυσικά και μεταφυσικά συμβάντα και καταλήγει χωρίς να το συνειδητοποιεί -  μέσα από την ταύτιση ή τη διαφωνία ή και τη σύγκρουση με τις επιλογές των ηρώων -  να παίρνει θέση και απάντηση  στα αμείλικτα , βασανιστικά ερωτήματα της ζωής: το νόημα της ύπαρξης,  το τίμημα της γνώσης, ο θάνατος, η δύναμη  της αγάπης ως απάντηση στο θάνατο, η αξία της θυσίας, οι συνέπειες των επιλογών μας στον εαυτό μας και στους άλλους.    
Η φυσική σειρά των γεγονότων στην αφήγηση παραβιάζεται συνεχώς ενώ αναδρομικές αφηγήσεις ( flash back ) φωτίζουν σκοτεινές πτυχές της ιστορίας και παγώνουν το χρόνο εντείνοντας την αγωνία του αναγνώστη με ένα αδιάπτωτο χιτσκοκικό σασπένς, που σε καθηλώνει και δεν σ’ αφήνει να σταματήσεις την ανάγνωση . Οι λεπτομερείς, φωτογραφικές  περιγραφές ( αλά Γούντι Άλεν)  τοπίων  , γεωγραφικών σημείων και φυσικά ανθρώπων, χαρακτήρων, γεγονότων,   σε κάνουν να ξεχνάς ότι διαβάζεις βιβλίο και νομίζεις ότι βλέπεις μια συγκλονιστική ταινία.
Ο μεγάλος Στίβεν Σπίλμπεργκ είχε πει ότι οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει πώς να διηγούνται μια ιστορία, αφού οι ιστορίες δεν έχουν μια μέση ή ένα τέλος πια. Συνήθως έχουν μια αρχή που ποτέ δεν σταματάει να αρχίζει. Ο συγγραφέας των Ουράνιων ποδηλάτων διηγείται με μια υπέροχη σύγχρονη ελληνική γραφή  μια ιστορία με μια ανατρεπτική in medias res  αρχή , μια αποκαλυπτική μέση και μ’ ένα καθηλωτικό τέλος.