«Η πιο ενδιαφέρουσα λειτουργία της ποίησης είναι η διαστολή του εσωτερικού μας χρόνου. Με αυτόν τον τρόπο μετασχηματίζει την κάθε στιγμή σε ολόκληρους κόσμους, σε ένα προστατευτικό κουκούλι που βρίσκεις την ηρεμία σου, σε ουράνιες θάλασσες που κολυμπάς πετώντας, με λίγα λόγια σε απελευθερώνει. Έτσι, με αυτά τα ποιήματα, προσπάθησα να διαφύγω από τη σκόνη της καθημερινότητας και την πίεση των βυθισμένων καιρών μας.» Αρχαιολογία εξαφάνισης Από αρχαιοτάτων χρόνων κρατάω το κεφάλι μου για να μην πέσει Τα χέρια κλαδιά αναρριχητικού φυτού που διαβρώνουν τις πεποιθήσεις μου Φόρεσα τους ώμους τα αυτιά κόλλησα Τα φτερά σπασμένα τα άφησα στη γωνία κι άρχισα να περιστρέφομαι γύρω από τον εαυτό μου μέχρι να γίνω καπνός και φύγω από τη καμινάδα