Ο διαλογισμός δεν μπορεί να είναι κάτι αποσπασματικό. Πρέπει να είναι μια συνεχής προσπάθεια. Κάθε στιγμή πρέπει κανείς να βρίσκεται σε εγρήγορση, να είναι συνειδητός και διαλογιστικός. Ο νους όμως έχει κάνει ένα κόλπο: Διαλογίζεσαι το πρωί κι ύστερα αφήνεις το διαλογισμό στην άκρη. Επιστρέφεις στον κόσμο εντελώς μη διαλογιστικός, ασυνείδητος, σαν να υπνοβατείς. Αυτή η αποσπασματική προσπάθεια όμως δεν βοηθάει και πολύ. Πώς μπορείς να είσαι διαλογιστικός επί μία ώρα, όταν είσαι μη διαλογιστικός είκοσι τρεις ώρες την ημέρα; Αυτό είναι ανέφικτο. Το να γίνεις ξαφνικά διαλογιστικός για μία ώρα, δεν είναι εφικτό. Απλώς εξαπατάς τον εαυτό σου. Η συνειδητότητα είναι ένα συνεχές. Είναι σαν ποτάμι που κυλάει συνεχώς. Αν είσαι διαλογιστικός, πρέπει να είσαι διαλογιστικός ολόκληρη τη μέρα, κάθε στιγμή της. Και μόνο όταν είσαι διαλογιστικός ολόκληρη τη μέρα, θα σου έρθει το άνθισμα.