Χάσατε με το θάνατο, πρόσωπο για το οποίο είχατε πολύ μεγάλη αγάπη - που ίσως να ήταν το παν για σας στον κόσμο ετούτο, και τώρα ο κόσμος σας φαίνεται άδειος και η ζωή να μην αξίζει να την ζείτε. Αισθάνεστε πως η χαρά σας εγκατέλειψε για πάντα και πως η ζωή στον κόσμο αυτό δεν μπορεί πια να είναι για σας τίποτε άλλο από μια ατελείωτη λύπη - τίποτε άλλο από μια πονεμένη νοσταλγία "για την επαφή με το χεράκι που χάσατε και τον ήχο της φωνής που δεν ακούτε πια". Σκέπτεστε κυρίως τον εαυτό σας και τη δυσβάστακτη απώλεια που πάθατε. Αλλά υπάρχει ακόμα και μια άλλη λύπη. Η λύπη σας γίνεται με την αβεβαιότητα που έχετε για τη σημερινή τύχη του αγαπημένου σας. Αισθάνεστε πως σας είναι άγνωστο το τι απέγινε μετά το θάνατο το αγαπημένο σας πρόσωπο-