Από το παράθυρο οι Ναπολιτάνοι παρατηρούν για τέσσερις μέρες το γκρίζο πέπλο της βροχής που πέφτει ασταμάτητα. Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει αιφνιδιαστικά, μυστηριώδεις κούκλες, απόκοσμες φωνές από το κάστρο του Μάσκιο Αντζοΐνο, κέρματα που παίζουν μουσική. Ένας εφιάλτης που δείχνει πως τίποτα δεν θα παραμείνει ίδιο ή μια παραίσθηση που θα διαλυθεί στο πρώτο φως του ήλιου... Το "Σκοτεινό νερό" είναι ένα μυθιστόρημα που ιντριγκάρει και με την εκδοτική του τύχη: ο Ιταλό Καλβίνο το προτείνει στις περίφημες εκδόσεις Einaudi και υποδεικνύει στον πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα διορθώσεις που εκείνος δέχεται. Όταν όμως ο Καλβίνο επανέρχεται με νέες, ο Πουλιέζε αντιδρά: ή έτσι ή τίποτε. Το 1978 εντάσσεται σε εκδοτική σειρά δίπλα στα βιβλία του Μπόρχες και του Χέμινγουεϊ, αλλά ο Πουλιέζε αρνείται την επανέκδοσή του. Για δεκαετίες το "Σκοτεινό νερό" κυκλοφορούσε σχεδόν αποκλειστικά σε φωτοαντίγραφα. Μετά τον θάνατο του Πουλιέζε το 2012 το μοναδικό μυθιστόρημα του συγγραφέα ζει μια δεύτερη ζωή.