Ένας πανίσχυρος σουλτάνος, η «σκιά του θεού πάνω στη γη», βρίσκεται εκθρονισµένος και εξόριστος στην πόλη που εξέθρεψε τους επαναστάτες που τον ανέτρεψαν, τη Θεσσαλονίκη του 1909. Ένας από αυτούς τους επαναστάτες αξιωµατικούς, ο στρατιωτικός γιατρός Ατίφ, αναλαµβάνει την καθηµερινή παρακολούθηση της υγείας του ίδιου και της πολυµελούς οικογένειάς του. Η καθηµερινή επαφή των δύο, θέσει, εχθρών εξελίσσεται µέσα από τη διεισδυτική γραφή του Λιβανελί σε µια ανατοµία της εξουσίας αλλά και της απώλειάς της, σε µια αναψηλάφηση της αµφιλεγόµενης εποχής του Αµπντουλχαµίτ, σε µια εκ νέου θεώρηση των βασικών ζητηµάτων της ανθρώπινης φύσης και του ιστορικού αφηγήµατος.