Το βιβλίο, απολύτως αυτόνομο, αποτελεί τη συνέχεια του πολυαγαπημένου πλέον βιβλίου του συγγραφέα Οι Μνήμες του Άρη. Τώρα που κατορθώσαμε επιτέλους να μεταμορφώσουμε τον κόσμο μας σ’ ένα φιλόξενο καταφύγιο της ζωής και οι πύλες του μέλλοντος έχουν ανοίξει διάπλατα, απλώνοντας μπροστά μας ένα σύμπαν απεριόριστων πιθανοτήτων, τείνουμε να ξεχάσουμε πώς ξεκίνησαν όλα. Τείνουμε να παραβλέπουμε την τόλμη των προγόνων μας που βρήκαν τη δύναμη να κάνουν τις επιλογές που οδήγησαν στη σωτηρία μας. Την θεωρούμε δεδομένη. Και κυρίως, δυσκολευόμαστε να συλλάβουμε το σκοτάδι της αβεβαιότητας και του κινδύνου με το οποίο βρέθηκαν αντιμέτωποι. Η συλλογή αυτών των αφηγήσεων που φυλάσσονται στα αρχεία του Τάγματος, δεν προτίθεται να διεκδικήσει την ιδιότητα ενός ιστορικού δοκιμίου. Και φυσικά, δεν αποσκοπεί στο να υπονομεύσει το ηθικό παράστημα των πρωταγωνιστών τους.