Tο μικρό αυτό πόνημα προσπαθεί να συμβάλλει στην μελέτη της ιστορίας των Ελλήνων Εβραίων στην διάρκεια της κατοχής και πώς η ευαίσθητη ματιά του Γιώργου Κοτζιούλα την συνέλαβε και προσπάθησε να την κοινοποιήσει στο δύσκολο, όσο και παρθένο, κοινό των ανταρτών και των ελεύθερων χωριών της Ηπείρου το 1944. Αυτή η εκδοτική προσπάθεια τοποθετεί το συγκεκριμένο έργο πλάι σε άλλα, όπως τον "Βασιλικό" του Μάτεσι, την "Ραχήλ" του Ξενόπουλου, την "Εσθήρ" του Βαφόπουλου, "Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός" των Ρέππα-Παπαθανασίου, την "Πέστροφα Δουνάβεως" του Μισέλ Φάις που έχουν ανάλογο "εβραϊκό" θεματικό προσανατολισμό.