Ποίηση με έκδηλη την παρουσία του ατομικού όσο και του συλλογικού τραύματος. Αυτό που κάνει τον Χιρς τόσο μοναδικό στην αμερικανική ποίηση είναι η ισορροπία που επιτυγχάνει ανάμεσα στο καθημερινό και σε κάτι εντελώς διαφορετικό – μια παράλογη αντίρροπη δύναμη. Ίσως αυτό το χαρακτηριστικό να καθιστά την ποίησή του τόσο ξεχωριστή στην ικανότητά της να μιλά με έναν καθημερινό εν πολλοίς τρόπο, ωστόσο να εισχωρεί στο βάθος των εννοιών μέχρι να αγγίξει το νοητό άκρο της αβύσσου. Ως εκφραστής της σύγχρονης αμερικανικής ποίησης, εισηγείται μια πιο χαμηλόφωνη «επανάσταση» απέναντι σε ό,τι ακόμη δρα καταπιεστικά στη συνείδηση των πιο απλών, καθημερινών συναισθημάτων. Με κάθε τρόπο βούτηξε άγρια στη ζωή (αν και μερικές φορές θα σε πετάξει έξω η ζωή) αλλά μην αφήσεις την εμπειρία να σε κάνει να ξεχάσεις και να εκπλαγείς από ό,τι σου συμβαίνει. Είμαστε δημιουργικά πλάσματα που πυροδοτούνται από το πάθος.