ΜΑΡΙΑ: ∆άσκαλέ µου. (Γονατίζει) ΜΑΡΘΑ: (Αποσβολωµένη) Γι΄΄ αυτό ήρθες; Επειδή φοβάσαι; Για να σε κρύψουµε; Ακούστε λόγια! Εµείς; Αυτό θέλεις από εµάς; Να σε προστατέψουµε; Αλίµονό µας! Κι η δύναµή σου; Και τα θαύµατα; Ω, τι αδικία! Καλύτερα φύγε. (Φωνάζει) Φύγε τώρα. Φύγε!