Ακόμα και μετά την Επανάσταση του 1821 και τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, το φαινόμενο της ληστείας διατηρήθηκε από τη μία ως αντίδραση στην κεντρική εξουσία, ειδικά την περίοδο του Όθωνα και της Αντιβασιλείας, από την άλλη ως προϊόν των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών. Ένας λήσταρχος, του οποίου η βίαιη δράση αναδεικνύεται για πρώτη φορά με αυτήν την έκδοση, είναι ο Θανάσης Χωσάδας, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε σε περιοχές κυρίως της Στερεάς Ελλάδας την περίοδο 1834-1835, επικεφαλής πολυμελούς ομάδας ληστών. Μέσα από επίσημα έγγραφα των αρμόδιων οργάνων του ελληνικού κράτους, αποτυπώνεται ο επικίνδυνος τρόπος δράσης του, οι συνέπειες των ληστειών και των επιθέσεών του στην καθημερινότητα της υπαίθρου και, κυρίως, η δυσλειτουργία των νεοσύστατων μηχανισμών ασφάλειας του ελληνικού κράτους. Το βιβλίο προλογίζουν οι καθηγητές Θάνος Βερέμης, Κώστας Αγγελάκος και Βασίλης Μαστρογιάννης.