Η αισθητική ανήκει στον ευρύτερο χώρο της φιλοσοφίας και συγγενεύει άμεσα με την τέχνη. Η αισθητική εύκολα ανοίγει τον διάλογο περί ύπαρξης και συσχέτισης με τις μορφές. Άλλωστε στο καθετί, πράγμα ή νόημα, κρύβεται μια αισθητική ποιότητα, ικανή να προκαλέσει το αισθητικό ενδιαφέρον και να παρουσιάσει το υποκείμενο συμβατό με την τέχνη, με τις προτεραιότητες της κοινωνίας, ή αντίθετα να το απορρίψει με στόμφο. Η αισθητική έρχεται να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα περί του «είναι» μας στο δημιουργικό του περιεχόμενο της συμπόρευσης και της επικοινωνίας. Η αισθητική κατορθώνει να διευκολύνει την υπέρβαση για να μπορούμε να κοιτάξουμε το «καθαρό παρόν» και να ονειρευτούμε το αύριο με όρους καλολογίας. Η επιζήτηση του κοινού καλού είναι που προωθεί αξίες και ιδανικά και διαμορφώνει το «εγώ» σε μια μονάδα διαθέσιμη να προσφέρει, να αξιολογήσει, να παραστεί σε μια πορεία ωφέλιμη για την κοινότητα. Μιλάμε για ένα μέλλον που εμπνέει ειρήνη, συμβίωση, ευημερία και ανθεκτικότητα. Ένα μέλλον όπου τα αναγκαία για το ευ ζην θα ανανεώνονται συνεχώς και θα προσαρμόζονται με τις υγειονομικές συνθήκες. Ένα μέλλον στο οποίο θα έχουμε μάθει να μοιραζόμαστε και να είμαστε ευχαριστημένοι με όσα ήδη έχουμε. Ένα μέλλον με πολύπλευρη αισθητική και πλούσια ευαισθησία, γιατί χωρίς αυτά δεν υπάρχει μέλλον!