Χιλιάδες ήταν οι Έλληνες που έζησαν στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα τους τελευταίους δύο αιώνες, πάντοτε αρμονικά με το φίλο αιγυπτιακό λαό, με τον οποίο εκτός την ίδια ποτισμένη από τον ιδρώτα τους γη, μοιράστηκαν χαρές και λύπες στην καθημερινότητά τους, δροσιζόμενοι από το ίδιο νερό του Νείλου του απόλυτου μη με λησμόνει. Την ιστορική πορεία αυτών των Ελλήνων του Καΐρου -συν εκείνων της Ηλιουπόλεως, του Ζεϊτούν και του Χελουάν που σήμερα ανήκουν πλέον στον ίδιο αστικό ιστό- παρακολουθεί το πόνημα αυτό, καταγράφοντας κοινότητες, σωματεία και σχολεία, δράσεις και πράξεις μιας μεγάλης και σημαντικής παροικίας της Αιγύπτου και του Απόδημου Ελληνισμού εν γένει, που συνεχίζει απρόσκοπτα έως τις μέρες μας την πορεία της στον πανδαμάτορα χρόνο υπό τη σκιά των Πυραμίδων. Ευχόμαστε το βιβλίο-θυμητάρι αυτό να ξυπνήσει μνήμες, να καλλιεργήσει αναμνήσεις, να δημιουργήσει όνειρα και να εκπαιδεύσει το νου για ένα αιγυπτιώτικο μέλλον τόσο σημαντικό, όσο ήταν το παρελθόν του Καϊρινού Ελληνισμού.