Στην ελ­λη­νι­κή αγο­ρά φαρ­μά­κου, υπάρ­χει αβε­βαι­ό­τη­τα και έλ­λει­ψη στα­θε­ρού θε­σμι­κού πλαι­σίου, με συ­νε­χείς αλ­λα­γές της νο­μο­θε­σί­ας και των σχε­τι­κών ρυθ­μί­σε­ων που οδη­γούν σε ση­μα­ντι­κές στρε­βλώ­σεις και εμπό­δια στην απρό­σκο­πτη πρό­σβα­ση του Έλ­λη­να ασθε­νή στο ανα­γκαίο φάρ­μα­κο. H δη­μό­σια δα­πά­νη για φάρ­μα­κα πα­ρου­σί­α­σε εκρη­κτι­κή άνο­δο καθ¹ όλη τη δι­άρ­κεια της πρώ­της δε­κα­ε­τί­ας του 21ου αιώ­να, και ιδι­αί­τε­ρα κα­τά την πε­ντα­ε­τία 2004-2009, συμ­βάλ­λο­ντας ση­μα­ντι­κά στον δη­μο­σιο-οικο­νο­μι­κό εκτρο­χι­α­σμό της χώ­ρας. Στο δι­ά­στη­μα 2009-2016 πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν πε­ρισ­σό­τε­ρες από 180 πα­ρεμ­βά­σεις (νό­μοι και υπουρ­γι­κές απο­φά­σεις) στην αγο­ρά του φαρ­μά­κου, οι πε­ρισ­σό­τε­ρες εκ των οποί­ων αφο­ρού­σαν την τι­μο­λό­γη­ση, ενώ οι ανα­γκαί­ες πο­λι­τι­κές για την πε­ρι­στο­λή της υπερ­κα­τα­νά­λω­σης και της άσκο­πης χρή­σης ακρι­βών φαρ­μά­κων, απο­δεί­χθη­καν ανε­παρ­κείς.