Στὸ Δημαρχεῖο τῆς Ἀθήνας, τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1966, ἔγινε ἡ πρώτη δημόσια συζήτηση γιὰ ἕνα ἐπίμαχο πολεοδομικὸ θέμα, μιὰ διαδικασία πρωτόγνωρη γιὰ ἐκείνη τὴν ἐποχή. Ἀντικείμενό της: ἡ προβληματικὴ τοῦ μέλλοντος τῆς παλιᾶς πόλης, τῆς λεγόμενης Πλάκας. Δύο ἀντιμαχόμενες προοπτικὲς —διατήρηση καὶ προστασία τῆς ἱστορικῆς συνοικίας ἢ ἀπαλλοτρίωση καὶ κατεδάφιση, ὥστε νὰ διενεργηθοῦν ἀνασκαφές— πρόβαλαν ἀσυμβίβαστες. Ἀντιπαρέθεσαν τὶς ἀπόψεις τους τότε αὐθεντίες τῆς ἀθηναϊκῆς διανόησης, πολεοδόμοι, ἀρχαιολόγοι, αἰσθητικοὶ ἀλλά καὶ κάτοικοι τῆς περιοχῆς. Ὁ καταξιωμένος μελετητὴς τῆς πολεοδομικῆς ἐξέλιξης τῆς Ἀθήνας, καθηγητής, ἀρχιτέκτων–πολεοδόμος Ἀλέξανδρος Παπαγεωργίου-Βενετᾶς, φέρνει γιὰ πρώτη φορὰ στὸ φῶς τὰ ἐκτενῆ ἀδημοσίευτα πρακτικὰ ἐκείνης τῆς ἱστορικῆς συζήτησης, στὴν ὁποία συμμετεῖχε καὶ ὁ ἴδιος ὡς σύνεδρος, μαζὶ μὲ εἰσαγωγὴ καὶ σχόλια, καθὼς καὶ σπάνιο εἰκονογραφικὸ ὑλικό. Ἀναδεικνύεται ἔτσι μιὰ ξεχασμένη ἀντιπαράθεση καὶ διαβούλευση, σὲ μιὰ κομβικὴ στιγμὴ τῆς ἱστορίας τῆς Πλάκας, μία δεκαετία πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπιτυχῆ ἐπέμβαση διάσωσής της, προσφέροντάς μας μιὰ διερεύνηση τῆς ταυτότητας ἀλλὰ καὶ ἀνεπανάληπτης ὀντότητας τῆς Ἀθήνας.