Το "Όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου" είναι το πιο φωτεινό και το πιο αισιόδοξο διήγημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Μέσα από μια συνύπαρξη αντιθέσεων -φως και σκοτάδι, πραγματικό και φανταστικό, το χθες και το αύριο- ο συγγραφέας μάς ξεναγεί στην τυλιγμένη στην ομίχλη Πετρούπολη της εποχής του, για να μας μεταφέρει στη συνέχεια σ ένα ηλιόλουστο, ειδυλλιακό ελληνικό νησί του μακρινού παρελθόντος και συνάμα του απώτερου μέλλοντος. Στις σελίδες αυτού του αφηγήματος συναντάμε έναν ακόμα ντοστογιεφσκικό (αντι-)ήρωα, που μέσα απ τους προβληματισμούς, τις σκέψεις και τις ιδέες του ενσαρκώνει τη φιλοσοφία του μεγάλου Ρώσου κλασικού.