Ζηλεύω καθετί που η ομορφιά του δεν πεθαίνει. Ζηλεύω το πορτρέτο που μου ζωγράφισες. Γιατί να διατηρήσει αυτό όσα θα χάσω εγώ;! Κάθε στιγμή που περνά κλέβει κάτι από μένα και το δίνει σ αυτό. Θα γεράσω, θα γίνω απαίσιος και φρικτός. Όμως αυτός ο πίνακας θα μείνει για πάντα νέος. Δεν θα δείχνει ποτέ μεγαλύτερος από αυτή την ημέρα. Μακάρι να γινόταν το αντίθετο! Να έμενα για πάντα νέος και η φθορά να έμενε στον πίνακα! Θα έδινα τα πάντα γι αυτό, τα πάντα! Ναι, δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο που δεν θα έδινα! Αιώνια νεότητα, ατέλειωτα πάθη, λεπτές ηδονές και μυστικά, άγριες χαρές και ακόμα πιο άγριες αμαρτίες· θα τα ζήσω όλα αυτά. Και το πορτρέτο θα σηκώσει το βάρος...