Τα λόγια του μεγάλου Αλάλου στον Ανού, στον Νιμπίρου ταξιδεύουν. Σε άλλο κόσμο βρίσκομαι, το χρυσό της σωτηρίας έχω βρει....Υπάρχει λύση! είπε ο Ένκι.Έναν Λούλου, Πρωτόγονο Εργάτη, ας δημιουργήσυμε, ώστε τη σκληρή δουλειά να αναλάβει.Το Πλάσμα το μόχθο των Ανουννάκι στις πλάτες του ας σηκώσει!... Ένα παιδί, ένα νεογέννητο, ερχόταν!Με τα χέρια της έβγαλε το νεογέννητο η Νινμάχ· αρσενικό ήταν! Με χαρωπό γέλιο αγκαλιάστηκαν οι τρεις ηγέτες,Τα χέρια σου τα κατάφεραν! της είπε ο Ένκι, με μάτι που έλαμπαν....Την επόμενη φορά που ο Νιμπίρου στη Γη θα πλησιάσει, Ο πάγος στην επιφάνεια της Λευκοχώρας θα λιώσει και προς τα κάτω θα γλιστρήσει.Υδάτινη συμφορά θα προκαλέσει: τεράστιο κύμα, κατακλυσμός τη Γη θα κυριεύσει! ...Ένας θανατηφόρος άνεμος γεννημένος στη Δύση έφτασε μέχρι την Ανατολή, η πορεία του καθορίστηκε απ΄ τη μοίρα....Έκανα ό,τι έκανα, έκανες ό,τι έκανες. Το παρελθόν δεν γίνεται να αλλάξει!Ό,τι στη Γη συνέβη, με ό,τι στον Νιμπίρου συνέβη δεν καθρεφτίζεται; Μήπως η Ανθρωπότητα, που κατά την εικόνα μας δημιουργήθηκε, τα επιτεύγματα και τις αποτυχίες μας θα επαναλάβει;