Ο ρόλος της διακυβέρνησης είναι καινοφανής ακόμη και σε ανεπτυγμένα δυτικά κράτη. Αφορά πρωτίστως στη μετάβαση από την απολυταρχική εξουσία μιας κυβέρνησης σε μια νέα, πιο πλουραλιστική κατάσταση, όπου τα κύρια συστατικά στοιχεία στη χάραξη πολιτικής, καθώς και στην οργάνωση και την ανάπτυξη, αποκεντρώνονται, με την κυβέρνηση να περιορίζει τον ρόλο της σε αυτόν του επιτελικού επόπτη και βοηθού των φορέων εκείνων, στους οποίους έχει εκχωρηθεί η εξουσία να διαχειρίζονται έναν τομέα. Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τη μετάβαση από την κυβέρνηση στη διακυβέρνηση, με γνώμονα την ανάπτυξη, σε πλαίσιο διασφάλισης της βιωσιμότητας και της αειφορίας στον τομέα του τουρισμού σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Επιπλέον, εξετάζει ζητήματα εξουσίας και πολιτικών διεργασιών που σχετίζονται με τον σχεδιασμό και τη χάραξη πολιτικής, καθώς και τις πολυ-επίπεδες σχέσεις που δημιουργούνται, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που απορρέουν από την τουριστική πολιτική και τον προγραμματισμό που απαιτείται για έναν προορισμό. Πέραν της θεωρητικής προσέγγισης στα θέματα εξουσίας, ηγεσίας και διακυβέρνησης στο πεδίο διαχείρισης του τουριστικού τομέα, το βιβλίο εμπλουτίζει μια εκτενής εμπειρική ανασκόπηση, η οποία βοηθά τον αναγνώστη να ατενίζει το μέλλον, μέσα από μια αναδρομή στο παρελθόν, με την παράθεση μιας μελέτης περίπτωσης που αφορά σε μιαν αξιολόγηση των στρατηγικών σχεδίων τουριστικής ανάπτυξης της Κύπρου, που αναφέρονται στην περίοδο από την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960 μέχρι και σήμερα. Μέσα από την εμπειρική μελέτη περίπτωσης, διαγράφεται το στίγμα της πορείας που, κατά την άποψη του συγγραφέα, θα πρέπει να ακολουθηθεί, καθώς και ο τελικός στόχος. Βασική προϋπόθεση για να γίνει αυτό, είναι να τεθούν αναπτυξιακές βάσεις που να ικανοποιούν τις ανάγκες της ευρύτερης κοινωνίας, οι οποίες θα θεμελιώνουν τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις στη διαχείριση του τομέα, που απαραιτήτως πρέπει να προηγηθούν της στοχευμένης, επιλεκτικής και ελεγχόμενης ανάπτυξης.