Ογδόντα ένα κείμενα, από τον Όμηρο και τον Ηρόδοτο έως τον Μπενέτο Μόρο και την βαρόνη Σβάρτς, από τον Τζάνε Μπονιαλή ως την Μάρω Δούκα και τον Τίτο Πατρίκιο. Μία περιδιάβαση μέσα από τις λέξεις και διασχίζοντας δυόμιση χιλιάδες χρόνια συντροφευμένη από τις μαυρόασπρες και έγχρωμες φωτογραφίες της Ένη Κούκουλα. Ένα βιβλίο για να διασχίσουμε μαζί τα σοκάκια του Τοπανά, να περνάμε απέναντι τη Χάληδων στο Λαβύρινθο γύρω από την Τριμάρτυρη και το λόφο του Καστελιού, να πορίζουμε στα στενά γύρω από το Πηγάδι του Τούρκου, ως την Σπλάντζια, και τους Αγίους Αναργύρους ως τα κάποτε σπίτια των προσφύγων στον προμαχώνα της Αγίας Λουκίας, τεντωμένα τα αυτιά να ακούνε ιστορίες, ιστορίες και προσευχές, των πιο διαφορετικών ανθρώπων, στις πιο διαφορετικές γλώσσες , ξέροντας πάντα, σε κάθε στιγμή που οι δρόμοι μας πνίγουν, πως, να, βγήκαμε κιόλας στη θάλασσα. Από τη Νέα Χώρα στο παλιό λιμάνι, στην Πύλη της Άμμου σύριζα στο κύμα, παρακάμπτοντας και ξανασυναντώντας το συνεχώς, άλλοτε τρυφερό και άλλοτε εκδικητικό, ως την Αγιά Κυριακή. Και το νερό, σε απίστευτες αποχρώσεις, σε όλες τις εκδοχές του καιρού και τις διαθέσεις των εποχών, περιμένει πάντα στο σύνορο. Αυτό, η ακαριαία γειτνίαση του νερού και της πέτρας, η σταθερότητα της γης και το ασταθές του υγρού στοιχείου, η βεβαιότητα του γνωστού και η αγωνία του απρόσμενου, η μνήμη των κατακτητών και των κατακτημένων προσδεμένη σε παλίμψηστα υγρά σταυροδρόμια, ενώνονται σ’ ένα ταξίδι με αρχή και τέλος ∙ χωρίς αρχή και χωρίς τέλος.