Πλατωνική φιλοσοφία

Ο πολύς Πλάτωνας από αφέλεια ή από προσωπική του ματαιοδοξία και ιδιοτέλεια έπλασε τον δικό του Σωκράτη, πολλούς μύθους, το "γενναίο ψέμα" και την ερμαφρόδιτη έννοια του "σοφού βασιλιά" ή του "βασιλιά σοφού", για να εξαφανίσει την έννοια της Άμεσης Αθηναϊκής Δημοκρατίας, την οποία, ως ολιγαρχικός, μίσησε, τόσο ως έννοια, όσο και ως πολίτευμα. Δεν μπόρεσε, τυφλωμένος από το πάθος του για εξουσία και παρά

Ο ΛΑΧΗΣ θεωρείται γενικά ως αντιπροσωπευτικά δείγμα των σωκρατικών διαλόγων που χαρακτηρίζουν την πρώιμη φάση του συγγραφικού έργου του Πλάτωνα...

O Πολιτικός είναι από τους ύστερους πλατωνικούς διαλόγους, ο δεύτερος μιας τριλογίας που αρχικώς περιλάμβανε τον Σοφιστή, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ...

Η πλατωνική φιλοσοφία δεν είναι μόνο κλασική, αλλά τροφός κάθε μεταγενέστερου φιλοσοφικού ενορμήματος...

Εντός του παγκόσμιου σκηνικού της απερχόμενης υγειονομικής κρίσης, που επεδίωξε την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού όλου του πληθυσμού ως του μόνου μέσου ίασης και θεραπείας, η οδός της πλατωνικής θεώρησης της υγείας και της ασθένειας διαφέρει ριζικά και σε βάθος...

Ὁ Πλάτων εἶναι ὁ πρῶτος ποὺ ἐπινόησε τὸν ὅρο πολιτικὸς γιὰ νὰ δηλώσει τὸ ὑποκείμενο ποὺ εἶναι κυβερνήτης μιᾶς πόλεως, τὴν διοικεῖ καὶ εἶναι ὑπεύθυνο γιὰ τὶς δημόσιες ὑποθέσεις...

Ο τόμος αποτελεί ένα πολύτιμο εγχειρίδιο και έναν μοναδικό στα ελληνικά γράμματα ολοκληρωμένο οδηγό γύρω από τη ζωή και το έργο του Πλάτωνα, αλλά και γύρω από την επίδρασή του στη μεταγενέστερη φιλοσοφική σκέψη μέχρι σήμερα...

Ο αισθησιασμός του προσώπου που ερωτευόμαστε ξυπνά μέσα μας τη θεϊκή όψη της ομορφιάς του...

Είναι δυνατόν ένας στοχαστής που έζησε 2.400 χρόνια πριν, να γνωρίζει σχεδόν όλα όσα ξέρουμε σήμερα κι εμείς για τη Φιλοσοφία; Πρόκειται για επιστήμη απαρχαιωμένη;

Η αναγκαιότητα να συμπέσουν στο ίδιο πρόσωπο η πολιτική εξουσία και η φιλοσοφική διάνοια....

Στὸν διάλογο «Κρατύλος» ἢ «Περὶ Ὀνομάτων Ὀρθότητος», ὁ Πλάτων ἀποκαλύπτει τὸ φιλοσοφικὸ ὑπόβαθρο τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας, διερευνᾶ τὸ σχέδιο κατασκευῆς της, καὶ θεμελιώνει τὴν «Φιλοσοφία τῆς Γλώσσας» (Philosophy of the Language).