Καψοκόλης Αλέξανδρος

«Σταμάτα» της φώναξε και εκείνη σώπασε στο λεπτό...

Έτσι πέφτουν τα Βασίλεια, σκέφτηκε ο Καπετάνιος και χάιδεψε το κομμάτι ξύλου που του είχε αφήσει η μητέρα του και το είχε συνέχεια κρεμασμένο στον λαιμό του...

Σήμερα κλείνω τα πενήντα δύο μου και είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί πραγματικά μιας και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, έφτασε το τέλος μας...