Οι τεχνολογίες αιχμής δεν θα μπορούσαν να αναπτυχθούν επαρκώς χωρίς την ευρεσιτεχνία. Η χορήγηση σχετικών διπλωμάτων σε καινοτόμα προϊόντα και τεχνικές εξασφαλίζει το προνόμιο της εμπορικής εκμετάλλευσης για ορισμένο χρονικό διάστημα. Αυτό αποτελεί κίνητρο για κάθε επενδυτή προκειμένου να εμπιστευθεί την επιστημονική έρευνα και να επενδύσει σε αυτήν. Το δίκαιο της ευρεσιτεχνίας είναι σήμερα ο δημοφιλέστερος κλάδος του δικαίου στις «επιστήμες της ζωής» και η ανάπτυξή του εμφανίζεται αλληλένδετη με την εξέλιξή τους. Πρόκειται για έναν κλάδο που απαιτεί εξειδικευμένη τεχνική γνώση, συνήθως δυσπρόσιτη στους νομικούς. Ιδίως, όσον αφορά στις εφαρμογές της βιοτεχνολογίας και της γενετικής, ο κλάδος αυτός αξιώνει ευρύτερη κατάρτιση σε ζητήματα βιοηθικής. Η γονιδιωματική τροποποίηση υπόσχεται πρόοδο σε τομείς όπως οι γονιδιακές θεραπείες, η προστασία του περιβάλλοντος και η αγροτική παραγωγή. Ταυτόχρονα, εγείρει φόβους για τη δημιουργία άγνωστων επιβλαβών ειδών, περιπτώσεις ευγονικής, αλλά και την ενδεχόμενη καταστροφή της βιολογικής ποικιλότητας. Οι ηθικές ρήτρες του δικαίου της ευρεσιτεχνίας βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της προβληματικής. Η σύγχρονη ανάγνωση της βιοηθικής και του βιοδικαίου και η επιρροή αυτών στη διαμόρφωση των αρχών του δικαίου της ευρεσιτεχνίας αποκτούν ουσιώδες πεδίο εφαρμογής, με την τεχνολογία CRISPR να αποτελεί την «αιχμή του δόρατος».