Τις τελευταίες δεκαετίες η τέχνη του μυθιστορήματος, ως έννοια, υποσκελίστηκε από τον αδηφάγο ιμπεριαλισμό της θεωρίας της λογοτεχνίας. Ο επίδοξος δημιουργός, ωστόσο, από τον Χένρι Τζέημς μέχρι τις μέρες μας, αναζητά την τέχνη να δαμάσει τα κείμενα, να μεταμορφώσει τις άψυχες λέξεις σε μια γοητευτική ιστορία που λέγεται μυθιστόρημα, που έχει τη δική του παράδοση και αισθητική ιδιαιτερότητα. Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει, κυρίως, τις βασικές του πτυχές, −αφήγηση και αφηγητής, ο χαρακτήρας, η πλοκή, ο χρόνος, το θέμα, το ύφος, η αλήθεια και οι συμβάσεις του είδους− όπως διαμορφώθηκαν στην ιστορική τους προοπτική μέσα από τα μεγάλα μυθιστορήματα, από τις προμπαλζακικές απαρχές έως τις σύγχρονες μεταμυθοπλασίες του μεταμοντερνισμού, χρήσιμες για αναγνώστες και συγγραφείς που θέλουν να κατανοήσουν την παγκόσμια τέχνη του μυθιστορήματος. Είναι, επίσης, συμπληρωμένο με τις έννοιες της ανάγνωσης και της κριτικής, οι οποίες είναι συνδεδεμένες με την ερμηνεία και την αξιολόγησή του.