Λογοτεχνία - Ιστορία και κριτική

Η ποιητική δημιουργική είναι μοναχική, μοναδική κι ενίοτε ανεπανάληπτη...

Η εξέλιξη της πνευματικής πορείας του Κ...

ΜΑΝΑ Έχω μια μάνα με μπλε κάπα...

Ο Τάσος Τσακίρογλου, στιβαρός δηµοσιογράφος και αφοσιωµένος αναγνώστης βιβλίων, συνδυάζει στέρεα τις δύο αυτές ιδιότητες στις γραπτές ή ηχητικές δηµοσιεύσεις του...

Ποιο βιβλίο σου αρέσει να το χαρακτηρίζεις σαν το πιο αγαπημένο σου; Εδώ θα βρεις μια συλλογή ποιημάτων που περιγράφει ένα κόσμο πολύ πιο τρελό από το «Μαιτρ και τη Μαργαρίτα» - πολύ πιο βαθύ και σκοτεινό από το «Το Υπόγειο» - πιο άπειρο από το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» - πιο ακατανόητο από τον «Οδυσσέα» - πιο ηδονοβλεπτικό από τον «Μεγάλο Ανατολικό» - πιο καταθλιπτικό από τα «Ημερολόγια Πένθους» - και πιο δαιδαλώδες από το «Κουτσό» ή τους «Λαβύρινθους»...

Στὸ βιβλίο μὲ τὸν τίτλο Ὁ χρόνος τῆς ποίησης καὶ ἡ ποίηση τοῦ χρόνου, καὶ στὰ κείμενα ποὺ τὸ συνοδεύουν καὶ ἀκολουθοῦν, ἐπιχειρεῖται μιὰ ἀνάγνωση τῆς νεοελληνικῆς ποίησης μέσα ἀπὸ τὴν προοπτικὴ καὶ τὴ δεσπόζουσα δυναμικὴ τοῦ χρόνου...

Το λογοτεχνικό κείμενο συναπαρτίζει έναν κόσμο δημιουργημένο μέσα στον κόσμο...

Τις τελευταίες δεκαετίες η τέχνη του μυθιστορήματος, ως έννοια, υποσκελίστηκε από τον αδηφάγο ιμπεριαλισμό της θεωρίας της λογοτεχνίας...

Ἡ Μαργαρώνα καὶ ὁ Ἰμπέριος ὑπῆρξε περίφημο γκρὰν-σουξὲ τῆς ἑλληνικῆς λογοτεχνίας...

Σ’ ένα βιβλίο που υπερβαίνει είδη και κατηγορίες, ο Ντάνιελ Μέντελσον διερευνά τις μυστηριώδεις συνδέσεις ανάμεσα στο τυχαίο της ζωής που ζούμε και στην τέχνη των ιστοριών που αφηγούμαστε...

Βιωματικά κείμενα για την ποιητική τέχνη που απευθύνονται στους Σίσυφους της γραφής, τους δραπέτες εννοιών και τους φιλάθλους της σκέψης...

Τον Δεκέμβριο του 1969 ο Βέλγος καλλιτέχνης Μαρσέλ Μπρουνταέρς παρουσιάζει στη Wide White Space Gallery μια λογοτεχνική έκθεση όπου προτείνει τη δική του ανάγνωση του ποιήματος «Μια ζαριά ποτέ δεν θα καταργήσει το τυχαίο» του Στεφάν Μαλλαρμέ...

Το Μυθολογικόν Συντίπα [= Σιντίπα] του φιλοσόφου (δηλ...

Η συμβολή θεάσεων ενός έργου Τέχνης από διαφορετικές θέσεις και με διαφορετικό εξοπλισμό από μοναδικούς, άρα διαφορετικούς παρατηρητές-μελετητές, κατορθώνει μία ευρύτερη θέαση, ένα μοναδικό πανόραμα, μέσω του οποίου η απόσταση από την αντικειμενικότητα μειώνεται εκθετικά...

Το ξενοδοχείο θεωρείται «ο καθεδρικός της νεωτερικότητας»...