Ο "Τρόπος" ή "Δρόμος" που οδηγεί στην Αλήθεια, θεωρήθηκε από τον Λάο Τσε, τον "Σοφό Γέροντα" της μακρινής Κίνας, ως μία διαδικασία εσωτερικού "εξαγνισμού" ή "κάθαρσης" που αποτελεί περισσότερο προϊόν "αφαίρεσης" και όχι "πρόσθεσης": "Προσθέτοντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να γνωρίσω πολλά στους δρόμους της μάθησης. Αφαιρώντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να κατανοήσω τα πάντα, στους δρόμους του Τάο. Αφαιρώντας και λιγοστεύοντας, μέχρι να φτάσω στην τέλεια ηρεμία. Κι όταν φτάσω στην τέλεια ηρεμία, όλα μοιάζουν να γίνονται σαν από μόνα τους. Με την αταραξία κερδίζω τον κόσμο. Αντίθετα, όταν προσπαθώ αγωνιώντας, στο τέλος αποτυγχάνω". (Τάο Τε Τσίνγκ, 48). Ένεκα αυτής της απλότητας και φυσικότητας, που αποτελούν το μεγάλο ζητούμενο για τον "Σοφό Γέροντα", χρησιμοποιούμε ως υπότιτλο στην παρούσα έκδοση τον όρο "Η φιλοσοφία της απλότητας", ο οποίος αποδίδει εύστοχα την ουσία του φιλοσοφικού Ταοϊσμού.