Υπάρχει μία πολύ διαδεδομένη προκατάληψη σχετικά με τον φόβο και το θάρρος, την οποία είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε και να ξεπεράσουμε: πως ο φόβος είναι πάντοτε αρνητικός και το θάρρος πάντοτε θετικό. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι διαφορετική… Ο φόβος είναι το αρνητικό συναίσθημα που προκύπτει ανάλογα με τα σήματα κινδύνου που λαμβάνει ο νους. Η ζωή έχει πάντα κινδύνους: είναι ολόκληρη ένας κίνδυνος. Όποιος θέλει να εξαλείψει τον κίνδυνο, ζει μισή ζωή, δίχως τόλμη, δίχως ρίσκο, δίχως πάθος. Φυσικά, υπάρχει ένα μέτρο στα πράγματα, το οποίο σημαίνει πως την ισορροπία πρέπει να την σπάμε αλλά και να την ανασυνθέτουμε. Καθημερινά λοιπόν έχουμε: σπάσιμο της αρμονικής ισορροπίας, ανασύνθεση της αρμονικής ισορροπίας. Μια στο καρφί, μια στο πέταλο. Είναι η αναζήτηση της αρμονίας, είναι η ζωή σαν χορός στις πλαγιές ενός ηφαιστείου. Το θάρρος και ο φόβος.