Ιταλικό δοκίμιο

Με βάση τα δεδομένα των ιστορικών ερευνών είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε μέχρι και τις παραμικρές λεπτομέρειες του πώς ακριβώς συνέβη στο Άουσβιτς η τελική φάση της εξόντωσης των Εβραίων και των άλλων κρατουμένων...

Θέλοντας να αρθρώσει μία απάντηση στη ζωοφιλία του σαλονιού και των του σόου, αυτό το βιβλίο υποστηρίζει μία ξεκάθαρη θέση: η εκμετάλλευση και η θανάτωση των ζωικών σωμάτων αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιδεολογίας και των πρακτικών της εξουσίας...

Υπάρχει μία πολύ διαδεδομένη προκατάληψη σχετικά με τον φόβο και το θάρρος, την οποία είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε και να ξεπεράσουμε: πως ο φόβος είναι πάντοτε αρνητικός και το θάρρος πάντοτε θετικό...

To 2023 συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από τη γέννηση ενός από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς του 20 ού αιώνα, συγγραφέα μυθιστορημάτων όπως το Μαρκοβάλντο και το Αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης...

Γιατί συχνά μένουμε άφωνοι μπροστά σε ένα πρόσωπο ή σε ένα πίνακα ζωγραφικής; Γιατί νιώθουμε πλημμυρισμένοι από μια ανείπωτη γλυκύτητα όταν ακούμε μουσική ή στεκόμαστε ακίνητοι με μάτια ορθάνοιχτα ατενίζοντας ένα ηλιοβασίλεμα; Γιατί, κοντολογίς, μας συγκλονίζουν εσωτερικά κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα, τα οποία δίνουν περιεχόμενο σε αυτό που αποκαλούμε αισθητική εμπειρία; Γιατί όμως δεν συγκινούνται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο; Γιατί, δηλαδή, ορισμένοι μένουν αδιάφοροι μπροστά σε πολύ όμορφα φυσικά φαινόμενα ή σπουδαία έργα τέχνης, τα οποία, αντιθέτως, άλλοι τα συναισθάνονται ως δώρο της απόλυτης ομορφιάς; Υπάρχει η ομορφιά ως αυθύπαρκτη πραγματικότητα ή είναι απλώς ζήτημα προσωπικού γούστου; Σ’ αυτό το συναρπαστικό νέο βιβλίο, ο Vito Mancuso καταπιάνεται με το μυστήριο της ομορφιάς και το πραγματεύεται σε βάθος για να το κάνει πυξίδα ικανή να μας προσανατολίσει στο μονοπάτι προς την αλήθεια...

Κι αν δοκιµάζαµε για µία φορά να «τρέξουµε όπως έτρεχαν οι αρχαίοι Έλληνες»; Είτε αγαπάµε το τρέξιµο είτε όχι, ένα πράγµα είναι βέβαιο...

Είναι οι έννοιες «πα...

Τα κείμενα του βιβλίου αυτού διαπνέονται από μια ενιαία και σταθερή αλλά έμμονη ιδέα, την οποία ο Έκο αποδίδει στον Γκράμσι: "Νομίζω ότι μπορούμε να ισχυριστούμε πως μεγάλο μέρος του αποκαλούμενου νιτσεϊκού "υπερανθρωπισμού" δεν έχει ως πηγή και θεωρητικό πρότυπο τον Ζαρατούστρα, αλλά τον Κόμητα Μοντεχρίστο του Δουμά"....

Tα 16 κείμενα αυτού του τόμου, δοκίμια πλαστά σύμφωνα με τον συγγραφέα τους, υπό τον τίτλο "Πρώτο Ελάχιστο Ημερολόγιο", θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως το αποκορύφωμα της παρωδίας....